“Wil je wat van me drinken, mop?”

Vanonder haar zware wenkbrauwen vlammen haar bruine ogen donker op.

“Oh, sorry hoor.” Hij kijkt haar nog even aan en draait zich dan snel weer naar zijn vrienden bij het poolbiljart. “Djeezus, jullie hadden gelijk! Dat wijf spoort niet…”

De barman knikt haar bemoedigend toe. “Dat was hem dus niet?”

Ze schudt bijna onmerkbaar haar hoofd. Dan wijst ze op haar glas.

“Zelfde recept?”

Van de wijzers van de klok – half verstopt tussen de flessen Tequilla en Jamison – kijkt ze hem met een flauwe glimlach aan.

“Doe er maar twee…”

Zonder op zijn reactie te letten, dwalen haar ogen af naar de pooltafel. Ze hebben het over haar, dat weet ze zeker. Als ze wat stabieler op haar benen had gestaan, had ze hen eens goed de waarheid verteld. Stelletje freaks.

“Is hij het wachten wel waard?” hoort ze de barman vragen terwijl hij de twee glazen voor haar op de bar zet.

“Hoezo?”

“Nou ja, je zit hier al even. Hoe laat hadden jullie afgesproken, zei je? Ik weet niet hoor…”

Ze pakt een van de glazen, zet het tegen haar lippen en drinkt het in één nijdige teug leeg. Met een klap zet ze het lege glas op de houten toog terug. “Bemoei je met je eigen zaken, wil je?” Meer om zichzelf te overtuigen dan de barman voegt ze er venijnig aan toe: “Hij komt.”

Ze pakt ook het tweede glas en brengt het naar haar mond. Ze nipt, zucht en giet de inhoud met een soepele handbeweging naar binnen. “Doe er nog maar twee.”

“Zou je dat nou wel doen?”

Ze zegt niets, kijkt hem alleen maar aan.

“Oké, oké. Ik hoop maar dat je genoeg geld bij je hebt. Voor een taxi naar huis bedoel ik. Of gaat die vriend van je dit betalen? Je naar huis brengen? Als hij al op komt dagen…”

Een lichte windvlaag. De zware, rode gordijnen voor de deur wapperen even en gaan dan open. Hoopvol richt ze zich op. Ze moet zich goed focussen om te zien wie er binnen komt. Vaag ziet ze de contouren van twee meisjes, hun clutch strak onder de arm geklemd. Teleurgesteld draait ze haar hoofd weer af. In haar ooghoek ziet ze nog net hoe de twee heupwiegend richting de pooltafel lopen.

Ze moet naar de wc. Pissen. Ze plaatst haar linker voet op de grond en grijpt met twee handen de bar vast. Alles draait om haar heen. “Oh shit”, mompelt ze als ze met volle blaas weer op haar barkruk klautert. Ze pakt een van de twee glazen en neemt een slok. Hij komt. Echt. Deze komt wel. Had ‘ie beloofd. De lul. Ze verslikt zich. Hoestend neemt ze nog een slok. Dan legt ze haar hoofd op de bar, haar geblondeerde haren absorberen de natte kringen. Haar hoofd voelt zwaar. Ze sluit haar ogen. Aan haar wang plakt een bierviltje. Het voelt als een kus. Zie je wel. Kus. Lekker. Lalalekkerrr. “Liefje”, murmelt ze. Daar is ‘ie. Eindelijk. Al ziet hij er anders uit dan op Tinder. De man met de hamer.

Schrijfkring, juni 2017

Opdracht: schrijf een verhaal over een situatie die je helemaal niet verwacht en wat die situatie met je doet.